Dag 43 Van St. Palais naar St. Jean Pied de Port

Vandaag 33,2 kilometer
Totaal 1.561,0 kilometer

Vannacht onrustig geslapen, ik was om na 01.00 uur om het uur een tijdje wakker en ik schrok om 05.30 uur wakker van het alarm van mijn mobiel. Om 6.00 uur ben ik naar de eetzaal gegaan en heb ik ontbeten. Plotseling begon het keihard te regenen, wat krijgen we nu !! Dat is niet de afspraak ! Toen ik uitgegeten was, heb ik een plastic regenjasje aangedaan en de regenhoes om mijn rugzak gedaan. Ik liep op 6.45 uur de deur uit, gelukkig was het regenniveau van STORT naar MIEZER afgenomen. Ik moest even de route zoeken het dorp uit en gelukkig hield het met regenen op. Kijk, zo wil ik het hebben en houden. Mijn regenteller staat nu op 1 kwartier cumulatief en ik ben nog niet echt nat geworden. Je merkt hier dat je in de voorlopers van de Pyreneeën zit, het is alweer behoorlijk heuvelachtig. Je loopt hier langs vele boerderijen en de honden hier zijn heel agressief. Ik had al vroeg in de ochtend een flink stok uit een bos gepakt en rond 11.00 uur had ik de grootste moeite om 2 grote honden letterlijk van mij af te slaan. De honden hier denken dat ze ook een stuk openbare weg moeten beschermen. Vlak voor St. Jean ben ik in een bushokje wat gaan eten en drinken vanuit mijn rugzak en rond 13.00 uur liep ik het beroemde pelgrimsstadje binnen. Er is een grote Middeleeuwse vesting met een stadspoort en toen ik die in liep zocht ik naar Rue de Citadelle, waar de Nederlandse refuge is. Ik vroeg het aan een winkelier en die wees verveeld omhoog naar het straatnaambordje op de hoek van de straat. Ik stond al in de gezochte straat, dus…… De straat loopt hier behoorlijk steil omhoog en bijna boven bevindt zich L’Esprit du Chemin. Huberta en Arno runnen al sinds een aantal jaren deze gezellige en bijzondere herberg en veel Nederlandse pelgrims slapen en starten ook vanaf hier. Ik had al 5 dagen geleden telefonisch gereserveerd en kon voor deze nacht nog net het laatste bed krijgen.
Na een introductiegesprek en rondleiding kon ik mijn bed innemen en douchen.
Tijdens het kleding wassen, beneden in het tuintje, ontmoette ik Jan. Hij was ook vanuit Nederland komen lopen en 2 weken eerder gestart in Maastricht. Hij had vanaf Namen exact dezelfde route gelopen als ik. Omdat de middagdorst alweer opstak, zijn we naar een café beneden in het dorp gegaan. Jan was hier vandaag al eerder geweest en toen zat er al een groep veertigers te feesten. Toen wij rond 15.30 uur binnen liepen, was het groot feest. De groep vierde de 48ste verjaardag van één van hun en dat moet je dik vieren. Na een half uurtje hoorde één van groep ons Nederlands praten en hij bleek een Vlaming te zijn die hier al 19 jaar woonde. Voor we het wisten zaten we bij hun aan tafel en MOESTEN we Patxaran drinken. Dit is een sleedoornbes/anijslikeur van 20%, die je met veel ijs drinkt. Het gaat er in als appelsap. Rond 18.00 uur zijn we, in een vrolijk gemoed, naar de herberg gegaan en heb ik nog een half uurtje in de keuken geholpen met de voorbereiding van de maaltijd. Om 19.00 uur moest iedereen, we waren met ongeveer 25 personen, buiten op het binnen terras verzamelen en moesten we ons voorstellen aan de groep. Daarna aten we een 3-gangen-diner en omdat Jan en ik al lekker op dreef waren geweest en nu weer aan de wijn zaten, creëerden we een luidruchtig en vrolijk hoekje en hebben we krom gelegen van het lachen. Ik geloof niet dat de herbergleiding ons geheel in overeenstemming vond met de gewenste serene spirituele sfeer. Er was een Chinese Canadees die liturgische liederen op gitaar speelde en dat bevorderde onze jolige stemming nog meer. Om 22.00 uur lagen we in bed.