Dag 44 Van St. Jean-Pied-de-Port naar Roncesvalles

Vandaag 24,9 kilometer
Totaal 1.585,9 kilometer

Vandaag verlaat ik na 32 dagen Frankrijk. Ik heb 4 dagen in Nederland en 7 dagen in België gelopen. Dit is best wel een bijzondere gebeurtenis en zo voelt het ook. Mijn Franse conversatie gaat echt heel goed de laatste weken en mijn Spaans is zeer beperkt, ik denk ook niet dat ik dit snel oppak. Dit is, uit de verhalen te lezen, ook niet nodig. Men is op de Camino Frances echt wel gewend aan buitenlanders en mijn Engels en Duits zijn goed.
Ik ben als eerst van mijn vier slaapkamerbewoners opgestaan om 5.50 uur, eerst maar even naar het toilet (voor de anderen allemaal moeten) en na het aankleden, ging ik naar beneden. Jan zat al beneden te wachten, het ontbijt werd vanaf 6.30 uur geserveerd en we mochten nog niet in de eetzaal komen. Om half zeven met 8 andere pelgrims het ontbijt genuttigd. Er waren 2 leuke Nederlandse vrouwen, waar het gezellig ontbijten was.
Jan had de kriebels en vertrok om 6.50 uur. Ik zat nog even lekker en na het ontvangst van een lunchpakket, verliet ik om 7.15 uur de Nederlandse refuge.
Jan was dus al een klein half uurtje vertrokken. Ik liep het stadje uit en stond op 1 kilometer nog even te kijken bij de tweesprong van de 2 wegen naar Roncesvalles. Ik nam, net als de meesten, de moeilijke en officiële route. In de eerste 5 km haalde ik ongeveer 30 andere pelgrims in. Veel pelgrims beginnen hier hun reis en gaan voorzichtig op weg. Ik ben inmiddels super getraind en loop makkelijk en snel de berg op. De eerste 7 km gaat behoorlijk steil omhoog. Daarna gaat het ongeveer 11 kilometer iets minder (met uitschieters) steil omhoog. In totaal stijg je van 250 meter in St. Jean boven NAP naar 1.425 meter boven NAP op de top, Roncesvalles ligt op iets meer dan 900 meter boven NAP. Ik wilde Jan binnen 2 uur bijhalen en ging zonder rust (nam wel veel foto’s) omhoog. Op een steil lang stuk haalde ik een jongeman bij en vroeg hem waar hij vandaan kwam. Hij kwam vlak over de grens bij Maastricht vandaan en sprak dus Vlaams. Na 10 minuten gaf ik aan weer sneller te willen en liep bij hem weg. 10 minuten later haalde hij mij weer bij. Zijn naam is Benno en is dit jaar met zijn studie, hij begint in september opnieuw en loopt nu van Lourdes naar Santiago. Na een half uurtje lopen haalden we Jan bij, die samen met wat anderen bij een café zaten. Na even gestaan te hebben gingen wij met ons drieën verder. We haalden steeds meer mensen in en ineens liepen we in de wolken en werd het koud en vochtig. Ik trok snel meer sweater en lange broek aan. Even later kwamen we Sigi uit Oostenrijk, Phillip uit Zwitserland en Werner uit Duitsland tegen, die samen liepen. We bleven daarna bij elkaar in de buurt en hebben samen later onze lunchpakketten in een berghut gegeten.
Er vliegen gieren in deze streek, ze voeren ze af en toe bij met een dode koe of schaap.
Ze vliegen soms erg laag en het zijn enorme vogels. Halverwege gingen we, bij een grenspaal, de Spaanse grens over. We liepen iets uit op de Duitssprekende mannen en liepen met ons drieën het laatste uur 500 meter naar beneden over 6 kilometer. Het weer werd ook beter, maar het was niet warm. Benno en ik deden de laatste 200 meter nog een wedstrijd wie het er het eerste was. Achteraf gezien haalden we toen Suzanne in.
We kwamen voor 12.30 uur als één van de eerste pelgrims aan in de enorme albergue in Roncesvalles. Er kunnen hier meer dan 200 mensen slapen en vandaag zaten er, naar ik hoorde 180. We mochten ons inschrijven, maar pas vanaf 14.00 uur naar de slaapzaal. Ik kreeg nummer 10 en we gingen met zijn drieën naar het lokale café. We bestelden een bier (4 euro voor een klein glas !!) en gingen op het terras zitten. Het is hier net Volendam, busladingen pelgrim kijkers komen hier. De 3 vrienden van onderweg kwamen ook bij ons zitten en bestelden eten. We zaten gezellig een dik uur, maar het was wel een beetje fris. Om 14.00 uur gingen we naar onze bedden.
Het zijn een soort compartimenten van 2 stapelbedden en met wanden afgescheiden. Ik sliep in het vak met Jan en 2 dames en Benno lag naast ons met 3 jongere dames en had veel plezier en rommelige hormonen. Deze albergue is net nieuw, tot voor vorig jaar sliep men nog in het klooster, het wordt geleid door Nederlandse vrijwilligers. Er zijn goede sanitaire voorzieningen en ook leuk dat er zoveel nationaliteiten bij elkaar komen. Ik liet mijn was voor 3 euro wassen en drogen (lag later fris en opgevouwen op een tafel) en ging douchen en daarna even op bed liggen en praten met mijn “kamergenoten”.
Daarna reserveerde ik voor Jan, Benno en mij in één van de drie restaurants 3 stoelen. Ik liep nog even een rondje om het klooster en ging weer terug naar mijn nieuwe vrienden.
Om 19.00 uur gingen we eten in het restaurant, namen eerst 2 Paxtaran in het café en zaten daarna in de eetzaal aan één tafel met Doreen uit Duitsland, Roman uit Oostenrijk en Suzanne uit de Verenigde Staten. Het was supergezellig en het hele restaurant zat vol. We aten vooraf pasta en brood, daarna forel met patat en een yoghurt na. We zijn om 20.15 naar het café ernaast gegaan, want om 20.30 uur is de tweede shift. We hebben nog een paar Paxtaran gedronken en zijn daarna naar de albergue gelopen. We lagen om 21.30 uur in bed.