Dag 63 Van Triacastela naar Sarria

Vandaag 22,4 kilometer
Totaal 2.241,4 kilometer

Vandaag een soort “vrije dag”, we gaan maar 22 kilometer lopen.
We vertrekken toch wel vroeg, om 6.30 uur en lopen heel rustig.
We willen voor 13.00 uur in Sarria aankomen. Gisteren was toch wel een pittige dag met meer dan 40 kilometer en veel hoogteverschillen. Bovendien loop ik nog steeds 2 dagen voor op schema,
dus haasten heeft geen zin. Jan en ik nemen de alternatieve route via Samos en deze loopt tot na deze stad langs de autoweg en de rivier. Het is wel langer dan de officiële route,
maar we willen de drukte vermijden en die paar kilometer stellen niets voor.
Naast de vangrail heeft men een pad gemaakt, maar omdat deze behoorlijk rotsig is, lopen Jan en ik veel over de vluchtstrook op het asfalt. We hebben allebei in Frankrijk veel kunnen oefenen op vluchtstroken. We halen ieder uur ongeveer 5 pelgrims in, de meesten lopen blijkbaar de andere route. Gisteren waren er, naar inschatting, wel 150 pelgrims in Triacastela en die zien we hier niet lopen. We eten en drinken in Samos, ik pin wat geld en na een half uur lopen we door.
De Camino is best saai hier, er valt weinig over te vertellen.
Ik heb ook helemaal geen foto’s gemaakt vandaag, dat is nog niet eerder voorgekomen.
Om 12.45 uur komen we aan in Sarria. Het is best een behoorlijk stadje.
Eerst lopen we door de nieuwere wijken naar de oude stad, die op een berg ligt.
We moeten een lange en steile trap op en boven aangekomen zie ik meteen rechts op de hoek een café/hostal. We hebben daar eerst even wat gedronken, er staat een grappige dikke kerel achter de bar, het is er wel een beetje smoezelig en er zijn veel vliegen in het voorcafé.
Ik stel aan Jan voor om hier te slapen, maar hij is niet direct enthousiast.
We vragen hoeveel een kamer kost, het is 30 euro, Jan gaat met de man naar boven te kijken en komt enthousiast terug.
Het is een grote schone kamer met badkamer en 4 bedden en heeft een prachtig uitzicht op de nieuwbouwwijken. We nemen onze intrek en eten wat pistachenootjes hangend uit het raam.
We zien veel pelgrims puffend de lange trap oplopen. Daarna hebben we op “ons “ terras, voor het café een paar uur in de zon gezeten en veel oude bekenden de trap op zien komen.
Het was heel gezellig. Zo grappig dat je al zoveel mensen hebt leren kennen. Het komt natuurlijk ook omdat Jan en ik in de snelste bus rijden en we veel mensen inhalen en spreken.
Op ons tempo lopen ook zo’n andere 30 pelgrims en deze eten, drinken en slapen veel in dezelfde horecagelegenheden.
Daarna zijn Jan en ik op zoek gegaan naar een goed restaurant.
De enige die we vonden was pas om 21.00 uur open en dat zijn geen pelgrimstijden.
We hebben nog wat door de straten gelopen en toen weer terug naar ons eigen terras. We hebben uiteindelijk met 4 andere bekende pelgrims gegeten in een leuk restaurant in het nieuwbouw-gedeelte.
Om 21.15 uur naar huis en om 21.45 uur ging het licht uit.