Dag 53 Van Rabé naar Itero de la Vega

Vandaag 39,0 kilometer
Totaal 1.913,3 kilometer

Jan en ik hebben heel slecht geslapen, wij sliepen in het ene stapelbed en in het andere stapelbed lagen de twee dikke Duitse dames van rond de 55 jaar de hele nacht te snurken dat het een lieve lust was. Om 6.10 uur gingen Jan en ik eruit. Toen we bijna klaar waren, werden de snurkers ook wakker. “Haben sie mich gehört letzte Nacht?” vroeg de dikste.
“Nee, hoor” zei Jan, “helemaal niet”…….
We zaten al om half zeven in de eetzaal, maar we moesten tot 7.00 uur wachten voor het ontbijt. Om 7.20 uur liepen we de deur uit. We zitten hier in het begin van de Meseta en hier moet je om ongeveer de 4 kilometer een flinke puist opklimmen en daarna meteen er weer vanaf en dan heb je 3 kilometer vlakte.
Het landschap is prachtig hier, ik schrijf dit wel vaker, maar dit gedeelte is echt heel mooi.
Ik heb nog nooit zoveel verschillende kleuren en tinten blauw en groen gezien bij elkaar.
We liepen in flink tempo. Jan wordt steeds sneller en krijgt er ook al meer lol in om sneller te lopen. Na 1,5 uur liep ik bij hem weg en heb ik een uur vooruit gelopen. Toen voelde ik twee man in mijn rug naderen en schroefde het tempo nog ietsje meer op.
Vlak voor een dorpje liep Jan ineens weer naast mij.
In Hornillos del Camino hebben we een broodje gegeten en daarna zijn we naar Castrojeriz gelopen. We liepen snel door dit mooie stadje en toen we deze weer uit liepen zagen we 3 kilometer verder een enorme steile en hoge bergkam. Yes, daar had ik wel even zin in om deze op vol tempo te pakken. We liepen samen tot aan de voet van de bergkam en toen zette ik het gas erop. Er waren ons net 2 mountainbike-pelgrims voorbij gereden en deze liepen nu halverwege met de fiets in de hand op de helling. Ik wilde hun voor de top inhalen. Met dik zweet op de kop omhoog, maar ik redde het net niet om ze in te halen. De verbaasde fietsers bleven boven staan en ik heb met hen staan te praten en foto’s van hun samen gemaakt. Jan was een paar minuten later boven. Na 200 meter op de heuvel lopen, ging het parcours met dezelfde hellingsgraad naar beneden. Ik stormde naar beneden, liep 4 kilometer door en stopte bij een klein heuveltje waar 3 mannen voor een donativo (een vrijwillige gift) blikjes drinken weggaven.
Ik heb op Jan gewacht en daarna zijn we op een rustig tempo verder gelopen.
In Itero de la Vega is een grote albergue en daar hadden we gisteravond al telefonisch een 3-persoonskamer gereserveerd.
Hakan, de grote Zweed, sliep gisteren namelijk ook al in “onze” albergue en vroeg of hij ook bij ons mocht slapen. Jan en ik worden een beetje heel erg zat van deze Viking, hij praat heel veel en ook alleen maar over zichzelf. Hij weet alles en ook precies en dat wordt na een tijdje een beetje vervelend. We gaan er voor zorgen dat dit de laatste nacht met hem wordt.
We hadden een mooie kamer met 3 losse bedden en een grote badkamer (VOOR ONSZELF!!!).
Deze laatste langdurig gebruikt en mijn kleding gewassen en buiten opgehangen. Daarna ben ik in de bar gaan zitten met de bedoeling dat ik mijn dagboek bij ging werken. Jan kwam er ook al snel bij zitten met een fles koude witte wijn. Toen de fles bijna op was, liepen Heidi en Scarlett voorbij, twee Oostenrijkse vrouwen en Jan vroeg of ze bij ons kwamen zitten. We hebben heel gezellig een uur of 3 gezeten en tussendoor ook wat eten besteld. Hakan was inmiddels ook gearriveerd en geïnstalleerd. s’ Avonds nog een rondje gelopen in het dorpje en om 21.00 uur lagen we in bed.