Dag 52 Van Agès naar Rabé de las Calzados

Vandaag 37,0 kilometer
Totaal 1.874,3 kilometer

Ik was weer pas om 6.30 uur uit bed, ik ben de laatste dagen steeds later wakker.
Ik heb mij in het donker aangekleed, daar mijn kamergenoten nog in diepe slaap verkeren.
Peter, de Engelsman, die ik ook in de eerste week Spanje ontmoet had en die ook veel contact met Doreen had, sliep ook bij mij in de kamer. Ook lagen er twee Koreaanse meiden bij ons op de kamer. Peter vertelde mij dat Doreen niet eens zo heel ver achter ons loopt en dat het goed met haar gaat.
Toen ik beneden kwam, hoorde ik dat Jan al om 5.00 uur is gaan lopen, omdat hij het gesnurk op zijn kamer niet kon harden. Jan sliep met Hakan en nog twee houtzagerijen op de kamer.
Ik ben meteen op pad gegaan, het was potdicht van de mist en koud de eerste uren.
Na zes kilometer vlakke weg, kwam er een lange klim. Het was een heel rotsachtig pad met links prikkeldraad met erachter een militair terrein.
Op een gegeven moment liep ik boven de bewolking, volgens mijn GPS zat ik op 1.073 meter en het ochtendlicht en de bergtoppen gaven een spectaculair gezicht. Ik kwam een enorme kudde slapende schapen tegen boven en een grote herdershond keek mij verveeld aan, toen ik behoedzaam passeerde. Boven op de top hebben pelgrims stenen pijlen en cirkels gemaakt en er staat een houten kruis.
Nadat ik de bergtop over was, zag ik in het dal beneden de bewolking alsof het water in een meer was. Daaronder lag Burgos, een grote stad en het begin van de Meseta, de lange en volgens sommige een saaie hoogvlakte. Na 2 kilometer liep ik weer in de wolken in en na een uurtje zat ik eronder en verdampte de wolken in de steeds hetere zon.
Het vroege zonlicht in combinatie met de wolken en natuur veroorzaakte een bijzondere sfeer en ik heb veel foto’s gemaakt. Ik krijg echt plezier in fotograferen.
Na een half uurtje vlakte zag ik het vliegveld van Burgos en daarna moest ik 12 kilometer door een enorm bedrijventerrein lopen. Ik hoorde dat veel pelgrims hier de bus nemen, omdat het zo saai is. Ik vond het best wel meevallen, na honderden kilometers natuur is dit weer eens wat anders en binnen 2 uurtjes is het alweer afgelopen.
Nadat ik de stadsgrens van Burgos bereikt had, bestudeerde ik eerst de stadskaart en zocht op de kaart het adres van postkantoor, waar ik mijn vijfde postpakket heb laten heen sturen.
Ik moest ongeveer 1 kilometer naar het noorden en dan parallel aan de Camino 500 meter naar links. Gelukkig was dit postpakket wel aangekomen, ik was even heel blij. Ik ben toen richting centrum gelopen en heb ik heerlijk een uur op een terras op het plein van de schitterende kathedraal gezeten en in de kathedraal een mooie en bijzondere stempel gehaald.

Toen weer op snel tempo verder, want Jan loopt nog steeds voor mij. Ik hoef geen stress te hebben, Jan en ik hebben gisteren al een 2 bedden voor vandaag in een albergue gereserveerd.
Na Burgos is het ineens vlak, eindelijk na al die bergen. Voor een Hollander is dat helemaal niet erg. Ik liep heerlijk, zag een aantal bekenden en om 14.30 uur arriveerde ik Rabé de las Calzados. Jan was al helemaal ingecheckt en ingeburgerd in de albergue. Ik deed hetzelfde proces in een half uur. Dit dorp is piepklein, er is één albergue, één klein cafeetje, een kerkje en ongeveer 25 bewoners, verder is er NIETS te doen. Heerlijk. Rond 16.00 uur ging ik alleen even naar het cafeetje en heb daar op het terrasje mijn dagboek bijgewerkt. Ook hier is geen computer met internet. Ik raak nu wel ver achter met het bijhouden van mijn website.
Rond 17.00 uur ben ik weer teruggelopen naar de albergue en heb ik met Jan en 5 Duitse pelgrims een tijd zitten te praten. De albergue was “completo”, vol dus en het eetzaaltje had 20 stoelen.
Er slapen ongeveer 40 pelgrims hier en Jan en ik aten in de eerste shift van 18.00 tot 19.00 uur. Dat was weer eens ouderwets vroeg. Na het eten hebben we nog een tijdje op de bankjes voor de albergue gezeten en om 21.00 uur lagen Jan en ik in bed.
We sliepen in een kamer met twee dikke Duitse dames.