Dag 46 Van Arre-Pamplona naar Puenta de la Reina

Vandaag 33,8 kilometer
Totaal 1.659,4 kilometer

Om 5.00 uur ging er een alarm van een mobiel af van iemand die blijkbaar aan het douchen was, het ding bleef maar ringen, gevolg was dat alle andere 23 pelgrims wakker waren. Ik vroeg of men ook mijn ringtone wilde horen en toen ik dat deed, moest iedereen lachen. Het werd een drukte van belang met 24 aankledende en inpakkende pelgrims. Na een klein uur was “ons” groepje klaar en liepen we de deur uit. Benno bleef achter en Suzanne ook, ja de jeugd, hè. We hebben er maar niets van gedacht…. Roman, Jan en ik zaten eerst nog even opgescheept met grote Zweedse Hakan. Deze luidruchtige opschepper liep gistermiddag en avond ook al ons geduld te tergen.
Door er een stevig tempo op te zetten, raakte hij achter. We gingen een kwartier later geld pinnen en toen op zoek naar het postkantoor waar ik een doos vanuit huis naar had gestuurd.
We zijn 4 postkantoren en de halve stad afgelopen, toen we het eindelijk vonden en ….. het was niet aangekomen. Dit is al het tweede pakket van de vier die niet zijn aangekomen. Gelukkig heb ik nog genoeg kaarten en andere spulletjes en ik koop wel dingen onderweg. Het is nog een tijd daarna een leuke grap geworden onderweg; “Hé Jos, moet jij niet een postpakket ophalen hier ?”.
We hebben in de stad ook nog even een lekker stuk taart en koffie/thee gedronken.
Volgens plan zou ik in Pamplona een dag rusten, maar omdat ik zo’n leuke groep heb ontmoet en ik ook nog steeds 2 dagen achter op mijn schema loop, loop ik door en maak ik dus één dag goed.
We moesten nog een stuk dwars door de stad lopen om weer op de Camino te komen en na een half uur liepen we door het plaatsje Cizor Menor.
5 kilometer na Pamplona is een lange en steile klim omhoog naar een bergkam waar de beroemde ijzeren beelden op staan. Bovendien, en dat zie je in de rest van Noord-Spanje ook, staan hier lange rijen grote windmolens. Jan, Roman en ik maakten er een beetje een wedstrijd van om deze klim zo snel mogelijk te doen. We haalden veel medepelgrims in en waren in 1,5 uur boven. Onderweg hadden we Benno ook weer gezien, die liep met de man uit Estland.
Benno liep later bij hem weg en was vlak na ons boven.
Boven hebben een lekker blikje bier en foto’s genomen en op Philipp en Sigi gewacht.
Werner is vanochtend volgens plan naar huis gegaan.
Daarna liepen we met ons vieren het rotsachtige pad steil naar beneden, die daarna over ging in bergkammetje en langs en door dorpen. In Uterga zijn hebben we heerlijk aan de tortilla en boccadilles gezeten bij een restaurant-café op een groot terras.
Toen we Puenta de la Reina binnen liepen, bleek de eerste albergue vol. We zagen Doreen hier en zij had al een bed. Wij liepen door en even verderop zaten Phillip en Sigi op een terras en liepen zij met ons mee. Net na de beroemde brug (Puenta de la Reina betekent Koninginnebrug) is een nieuwe albergue gemaakt boven op een heuvel. Er was ook een zwembad bij, maar die lag in reparatie. We hebben ons ingeschreven, een bed gekozen, de rugzak uitgepakt, gedoucht, kleding gewassen en opgehangen en toen heb ik buiten mijn dagboek bijgewerkt.
Deze albergue herbergt meer dan 150 pelgrims en is perfect geoutilleerd. Je merkt dat de Camino steeds professioneler wordt. Omdat de albergue best ver uit het centrum van de stad lag, hebben we allemaal in het eigen restaurant gegeten voor 8 euro. Een drie-gangen-menu en het was best te eten. Daarna nog een biertje buiten gedronken en een ijsje gegeten
Om 21.00 uur gingen we naar bed.