Dag 47 Van Puenta naar Villamayor de Monjarin
Door: josdekrijger
18 Mei 2011 | Spanje, Madrid
Vandaag 33,6 kilometer
Totaal 1.693,0 kilometer
Ik was alweer heel vroeg wakker van het geluid van zippende ritsen en knisperende plastic zakken en hoezen. Spanjaarden denken dat de andere Europeanen doof zijn, om 5.00 uur praten zij op volume 7 en snappen de chagrijnige reacties niet. Maar ja “even” goede vrienden.
Deze albergue verkoopt “ontbijt”, we namen een witte Magnum en koffie (ik thee) als ontbijt en om 6.45 uur vertrok ik met Jan, Benno en Roman. Eerst het heuveltje naar beneden en nog even wat mooie foto’s van de stad en de beroemde brug genomen en toen gingen we rechtsaf richting het Westen. Ik heb tot en met gisteren ruim 1.650 kilometer naar zuid-zuid-west gelopen, vanaf vandaag staat het kompas alleen nog maar op west.
We zijn net een troep honden, dan we lopen dan weer bij elkaar, dan loopt er iemand zonder wat te zeggen van ons weg en als iemand even blijft staan, lopen de anderen door.
Dit proces voltrekt zich zonder dat we het hebben afgesproken en het voelt heel natuurlijk.
Het werd weer een prachtige dag. Wat heb ik tot nu toe toch veel mazzel.
Een paar druppels regen en verder heel mooi weer, ik ben zo bruin als een neger.
Het eerste gedeelte was redelijk vlak, maar al snel werden het pittige heuvels.
We zitten nog steeds in de uitlopers van de Pyreneeën.
Na een uurtje zagen we Doreen voor ons lopen en heb een paar uur met haar gelopen.
Het vrolijke trio liep met flinke pas bij mij weg. Na anderhalf uur haakte Panthus, een Zweed van 18 jaar en later ook Peter, een Engelsman van 45 jaar bij ons aan. Met ons vieren kwamen we langs de beroemde wijnkraan. Een wijnfabriek heeft een kraan aan de buitenmuur,
waar pelgrims gratis rode jonge wijn mogen tappen. Doreen vulde gelijk maar een literfles.
Het tempo zakte daarna steeds meer en ik besloot het gas erop te zetten en proberen om Jan, Roman en Benno in te halen. Panthus liep eerst nog met mij mee, maar liet daarna los.
Ik heb 10 kilometer volle bak gelopen. Onderweg haalde ik Benno in, hij liep met een jonge dame en dat heb ik zo maar gelaten. Het parcours is machtig, heuvels, bergen, bossen, graanvelden, bloemen en schilderachtige dorpjes. Je wordt ook veel ingehaald door pelgrims op de fiets.
Het laatste gedeelte naar Villamayor gaat behoorlijk steil omhoog.
Om 12.45 kwam ik aan in Villamayor de Monjardin. Jan en Roman zaten op een terrasje voor een café te lunchen. Ik schoof aan en bestelde hetzelfde recept. Ik vroeg of wij ons niet moesten inschrijven in de enige albergue van dit dorpje, omdat het best wel druk was met inkomende pelgrims. We lieten onze dis even voor wat het was en meldden ons bij de albergue. We hadden precies de laatste drie bedden!! We hebben meteen maar onze rugzakken op de toegewezen bedden uitgepakt, ten teken dat ze bezet zijn en toen zijn we weer terug naar onze maaltijden en halve pinten bier gegaan. De 2 uur daarna druppelden onze vrienden het dorp binnen en deze raakten zwaar teleurgesteld door het feit dat de albergue vol was en helemaal omdat de eerstvolgende herberg zich pas over 12 kilometer aan dient.
We hebben getroost waar mogelijk en om 15.00 uur vertrokken zij in een ploeg van 7 man.
Jan, Roman en ik gingen douchen, kleding wassen, dagboeken bijwerken en ik heb de Nederlandse hospitaliers nog een uurtje geholpen in de keuken. Ik hoorde buiten de hospitalier met een Oostenrijkse pelgrim bellen, zij had haar wandelstokken eerder die middag laten staan bij onze albergue en was per taxi naar het dorp 12 kilometer verderop gereden. Ze vroeg of deze stokken met een taxi gehaald konden worden. Ik mengde mij in het gesprek en bood aan de stokken morgenvroeg mee te nemen en ze voor 8.00 uur af te leveren.
Dat kost niets en is geen moeite.
Er werken hier 8 maanden per jaar 4 Nederlanders vanuit een kerk. Er hangt een behoorlijke religieuze deken over deze albergue. Dat merkten we goed toen we er om 19.00 uur de avondmaaltijd gebruikten; samen zingen, verheffende preekjes, muziek maken en stichtelijke woorden. Dit hoort er op een pelgrimstocht ook bij, nietwaar?
Na het eten hebben we nog even na gezeten en om 21.15 uur lagen de kippen en hanen op stok.
Totaal 1.693,0 kilometer
Ik was alweer heel vroeg wakker van het geluid van zippende ritsen en knisperende plastic zakken en hoezen. Spanjaarden denken dat de andere Europeanen doof zijn, om 5.00 uur praten zij op volume 7 en snappen de chagrijnige reacties niet. Maar ja “even” goede vrienden.
Deze albergue verkoopt “ontbijt”, we namen een witte Magnum en koffie (ik thee) als ontbijt en om 6.45 uur vertrok ik met Jan, Benno en Roman. Eerst het heuveltje naar beneden en nog even wat mooie foto’s van de stad en de beroemde brug genomen en toen gingen we rechtsaf richting het Westen. Ik heb tot en met gisteren ruim 1.650 kilometer naar zuid-zuid-west gelopen, vanaf vandaag staat het kompas alleen nog maar op west.
We zijn net een troep honden, dan we lopen dan weer bij elkaar, dan loopt er iemand zonder wat te zeggen van ons weg en als iemand even blijft staan, lopen de anderen door.
Dit proces voltrekt zich zonder dat we het hebben afgesproken en het voelt heel natuurlijk.
Het werd weer een prachtige dag. Wat heb ik tot nu toe toch veel mazzel.
Een paar druppels regen en verder heel mooi weer, ik ben zo bruin als een neger.
Het eerste gedeelte was redelijk vlak, maar al snel werden het pittige heuvels.
We zitten nog steeds in de uitlopers van de Pyreneeën.
Na een uurtje zagen we Doreen voor ons lopen en heb een paar uur met haar gelopen.
Het vrolijke trio liep met flinke pas bij mij weg. Na anderhalf uur haakte Panthus, een Zweed van 18 jaar en later ook Peter, een Engelsman van 45 jaar bij ons aan. Met ons vieren kwamen we langs de beroemde wijnkraan. Een wijnfabriek heeft een kraan aan de buitenmuur,
waar pelgrims gratis rode jonge wijn mogen tappen. Doreen vulde gelijk maar een literfles.
Het tempo zakte daarna steeds meer en ik besloot het gas erop te zetten en proberen om Jan, Roman en Benno in te halen. Panthus liep eerst nog met mij mee, maar liet daarna los.
Ik heb 10 kilometer volle bak gelopen. Onderweg haalde ik Benno in, hij liep met een jonge dame en dat heb ik zo maar gelaten. Het parcours is machtig, heuvels, bergen, bossen, graanvelden, bloemen en schilderachtige dorpjes. Je wordt ook veel ingehaald door pelgrims op de fiets.
Het laatste gedeelte naar Villamayor gaat behoorlijk steil omhoog.
Om 12.45 kwam ik aan in Villamayor de Monjardin. Jan en Roman zaten op een terrasje voor een café te lunchen. Ik schoof aan en bestelde hetzelfde recept. Ik vroeg of wij ons niet moesten inschrijven in de enige albergue van dit dorpje, omdat het best wel druk was met inkomende pelgrims. We lieten onze dis even voor wat het was en meldden ons bij de albergue. We hadden precies de laatste drie bedden!! We hebben meteen maar onze rugzakken op de toegewezen bedden uitgepakt, ten teken dat ze bezet zijn en toen zijn we weer terug naar onze maaltijden en halve pinten bier gegaan. De 2 uur daarna druppelden onze vrienden het dorp binnen en deze raakten zwaar teleurgesteld door het feit dat de albergue vol was en helemaal omdat de eerstvolgende herberg zich pas over 12 kilometer aan dient.
We hebben getroost waar mogelijk en om 15.00 uur vertrokken zij in een ploeg van 7 man.
Jan, Roman en ik gingen douchen, kleding wassen, dagboeken bijwerken en ik heb de Nederlandse hospitaliers nog een uurtje geholpen in de keuken. Ik hoorde buiten de hospitalier met een Oostenrijkse pelgrim bellen, zij had haar wandelstokken eerder die middag laten staan bij onze albergue en was per taxi naar het dorp 12 kilometer verderop gereden. Ze vroeg of deze stokken met een taxi gehaald konden worden. Ik mengde mij in het gesprek en bood aan de stokken morgenvroeg mee te nemen en ze voor 8.00 uur af te leveren.
Dat kost niets en is geen moeite.
Er werken hier 8 maanden per jaar 4 Nederlanders vanuit een kerk. Er hangt een behoorlijke religieuze deken over deze albergue. Dat merkten we goed toen we er om 19.00 uur de avondmaaltijd gebruikten; samen zingen, verheffende preekjes, muziek maken en stichtelijke woorden. Dit hoort er op een pelgrimstocht ook bij, nietwaar?
Na het eten hebben we nog even na gezeten en om 21.15 uur lagen de kippen en hanen op stok.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
