Dag 67 Van Pedrouzo naar Negreira

Vandaag 44,3 kilometer
Totaal 2.382,5 kilometer

Vandaag is de grote dag: Ik kom aan in Santiago de Compostela !
Ik loop nog steeds twee dagen voor op mijn schema en heb eerder deze week besloten om met Jan en Csilla na aankomst bij de kathedraal in Santiago en het halen van onze Compostela ’s, meteen door te lopen naar Negreira. Vandaar uit kunnen we dan in twee dagen in Fistera komen en dan lopen we als bonus nog één dag langs de kust naar Muxia.
Vandaar uit gaan we dan met de bus weer naar Santiago en daar blijf ik dan twee volle dagen.
Dit heeft als voordeel dat ik meer speling heb in mijn schema en dat ik in die twee dagen Santiago de kans loop veel oude bekende te treffen, daar de meesten een iets trager tempo lopen.
Vanochtend liep om 5.20 uur mijn mobiel af en ben ik stilletjes en in het donker gaan aankleden en inpakken. Ik ben inmiddels zeer geroutineerd en kan met dichte ogen vanuit bed bij wijze van spreken bepakt en bezakt de straat oplopen. Om 6.00 uur was ik beneden en Jan stond al te trappelen om te vertrekken. We liepen samen het dorp uit en kwamen hele groepen pelgrims tegen, vooral veel Spanjaarden. Daarna liepen we door een donker bos, gelukkig deed Jan zijn zaklantaarn het nog, die van mij kon alleen nog maar hyperventilerend knipperen.
Na een uurtje kwamen we langs de Tv-toren van Galicië en vlak daarna konden we in een kantine op een campingterrein een ontbijt nemen.
Na 20 minuten gingen we er weer vandoor, op weg naar het vliegveld. Het was koud vandaag en soms miezert het een beetje. Hierna ging de Camino weer door allerlei dorpjes en Jan en ik namen de rand van de autoweg, die gelukkig maar een kilometer of 3 tot aan Labacolla duurde.
Daarna liepen we weer de heuvels in en om 9.00 uur arriveerden we op de Monto do Gozo.
Dit is de laatste berg voor Santiago. De Paus heeft hier in 1993 een grote happening gehad en ter ere daarvan staat er een enorm en (mijn mening) lelijk monument. We zagen busladingen toeristen en ook hier weer veel pelgrims. Net na de heuvel, voorbij het monument zie je in het dal Santiago de Compostela liggen. Dat is dan wel even slikken. Jan en ik gingen even een tijdje apart van elkaar lopen om onze gedachten even alleen de vrije loop te laten gaan en na een half uur stonden we bij het bord SANTIAGO.
Vanzelfsprekend hebben we foto’s van elkaar gemaakt en door andere pelgrims ook van hun en ons samen en daarna liepen door richting centrum oude stad.
In ons enthousiasme liepen we na 3 kilometer rechtdoor en dus fout en moesten we weer 1,5 kilometer terug. Na een aantal keer vragen liepen we het oude centrum in en je ziet al lopend door de smalle straten geregeld de torens van de kathedraal.
We kwamen aan de achterkant van de kathedraal uit en na wat gezoek stonden we op het centrale plein. Daar was het aardig druk, ondanks het vroege tijdstip. Het was net 10.00 uur geweest.
We hebben foto’s genomen en gingen op zoek naar het Peregrino-buro. We vonden het snel in een straat aan de zijkant van de kerk en omdat we zo vroeg waren, hadden we in no-time onze welverdiende Compostela ‘s gekregen.
Daarna zijn we in een café een Santiago-gebakje en bier (mooie combi) gaan eten en drinken om onze overwinning te vieren. Na een half uur deze mijlpaal vieren, gingen de rugzakken weer om en hebben we toen een routeboekje gekocht voor de Camino Fistera, zodat we de weg en de slaapadressen op papier hadden.
Het kostte ons een dik half uur om de stad uit te lopen en van deze kant van de stad zie je de kathedraal mooi liggen. Er is en wordt wel veel hoogbouw om de kerk gebouwd.
Deze Camino is meteen anders dan de Frances. De aanwijzingen, de natuur en ook de paden zijn anders. Ik schat in dat minder dan 10% van de aankomers in Santiago doorLOOPT en daarom zijn de paden en de faciliteiten ook navenant kleiner. Ik vond het een verfrissing. We kwamen amper pelgrims tegen. Je ziet en ruikt hier veel Eucalyptusbomen, ze hebben lichtgrijze/bruine rechte hoge stammen. We moesten na Santiago nog 22 kilometer naar Negreira en dat liepen we in iets minder dan 4 uur. De laatste 10 kilometer liep ik ongeveer 1 kilometer voor Jan. Csilla liet Jan per SMS weten dat ze toch ook naar Negreira kwam vandaag en ik liep rond 15.00 uur het stadje in op zoek naar een slaapplek met 3 bedden. Ik ging naar Hotel Tamara en kon voor een mooi prijsje een heus appartement met 3 bedden krijgen. Na 10 minuten kwam Jan aan. Na het middagritueel ben ik in onze Living mijn administratie gaan bijwerken en de inhoud van mijn rugzak weer eens helemaal bekeken. Voor deze laatste paar dagen heb ik niet alles meer nodig, dus ik heb weer allerlei zaken weggegooid. Ik heb daarna ook nog even een uurtje geslapen.
Csilla kwam rond 17.00 uur aan en we zijn rond 18.30 uur in het restaurant van het hotel gaan eten. Een grote eetzaal waar wij een tafel van 3 hadden en er zat ook nog een tafel van 4. Alle andere 40 tafels leeg.
Ik vond het eten niet denderend, maar ja, het vult. ’s Avonds hebben we nog lekker zitten te kletsen in ons appartement en toen ik mijn tanden ging poetsen, stootte ik mijn grote rechterteen keihard aan de hoge stenen drempel van de badkamer. Mijn teennagel lag dwars door de midden en behoorlijk wat bloed. Jee, moet dat nu en dan ook nog 2 dagen te lopen ??
Ik heb het afgeplakt met Hansaplast en besloot de wond en de pijn voor de komende dagen te negeren. We sliepen om 21.30 uur.