Dag 66 Van Melide naar Pedrouzo

Vandaag 35,8 kilometer
Totaal 2.338,2 kilometer

Jan en ik gingen er om 6 uur uit, het was een vrij onrustige nacht, want de cafébezoekers maakten tot 3 uur lawaai op straat. Csilla bleef weer eens liggen. Om 6.45 uur vertrokken Jan en ik via smalle straten en na de stad vooral smalle paden. We liepen samen in een uur naar Boente, waar we ontbeten in een cafeetje. Verdorie; morgen komen we aan in Santiago !
Ik ben al lang onderweg, maar zo voelt het helemaal niet, ik heb nu al heimwee naar de Camino, wat zal ik het missen. Geen stress of actielijsten, geen nieuws volgen, alleen maar onderweg zijn met jezelf en alle vrienden die je maakt. Ik mis thuis steeds meer, maar ik ga dit ook missen.
Een vreemde worsteling met jezelf.
In Salceda zaten we rond 11.30 uur weer in een cafeetje annex mini-supermarktje te eten.
Ik nam weer een bacalau, dat is een shoarma-achtig broodje met kabeljauw en uien ertussen.
Er stonden 2 leuke meiden achter de bar, die goed Frans spraken en een beetje Engels.
De spreektaal is hier Galicisch en onverstaanbaar, zeker als je ook weinig Spaans spreekt.
Je ziet dit soort bedrijfjes meer langs dit laatste stuk van de Camino, eten en drinken en ook boodschappen, souvenirs en snuisterijen. De hele lokale economie drijft hier op de Camino.
Toen Jan en ik op het punt stonden te vertrekken, kwam Csilla aangelopen. We bleven
wachten tot ook zij gegeten en gedronken had en zijn toen gedrieën verder gelopen.
De laatste 9 kilometer naar Pedrouzo zijn we samen gebleven, we kwamen in het laatste half uur twee Duitse jonge vrouwen tegen, die ook in Pedrouzo wilden overnachten.
Met ons vijven liepen we het stadje binnen. De grote albergue municipal bleek al vol en aan de hand van onze verschillende boekjes en kaarten liepen we naar een andere herberg.
Hier konden we allemaal terecht en na ingeschreven te zijn geworden, ging het middagritueel van start. Jan en Csilla waren moe en gingen op bed liggen.
Ik wilde nog wat boodschappen halen en ging met de 2 Duitsers naar het centrum.
Eerst gingen we even naar een café en toen boodschappen gehaald (koek, brood, cola en water). We zijn ook nog even bij de grote albergue (die al vol was) binnen geweest. Even kijken of we nog bekenden zagen, hetgeen voor niet het geval was. Terug bij onze eigen albergue trof ik mijn sportieve vriend Alphonso weer. Dit was al de derde keer dat ik hem weer na een dag of 4 weer zie. Hij was met een Nederlander, die ook vanuit Maastricht (net als Jan) is komen lopen. Dat gaf aanleiding genoeg om een half uurtje zittend tegen de gevel van het pand met een biertje in de hand met elkaar te praten. Ik heb deze avond geen “normale” maaltijd gegeten. Ik nam wat broodjes, iemand had nog wat salade en cola en wat koeken geven ook calorieën.
Niemand had meer zin om nog het dorp in te lopen. We lagen om 21.00 uur in bed.