Dag 40 Van Mont-de-Marsan naar Hagetmau

Vandaag 33,5 kilometer
Totaal 1.452,9 kilometer

Ik keek om 4.10 uur op mijn mobiel, de twee andere pelgrims lagen in aparte kamertjes en ik alleen in de grote slaapzaal, heerlijk rustig. Ik viel tot 5.45 uur weer in slaap en ging mij daarna aankleden. De twee andere gingen een kwartier later ook met het ochtendritueel bezig en na een summier ontbijtje vertrokken we alle drie om 6.55 uur. De sleutel van de refuge gooiden we volgens afspraak in de brievenbus aan de zijkant van het pand.
Dit pand is een oud badhuis uit 1890 en heeft daarna vele bestemmingen gehad.
We liepen naar het centrum en de heren gingen de officiële route nemen.
Ik had daar een beetje genoeg van en nam de zijkant van de autoweg. Na zo’n 5 kilometer ging de autoweg over in een snelweg en moest ik voor mijn eigen veiligheid aan de buitenkant van de vangrail lopen. Toen, na drie kilometer, de eerste boerenweg naar links genomen en met veel vragen onderweg en omwegen kwam ik aan in Saint-Sever. Ik dacht eerst dat ik meteen al het centrum van deze stad in liep, maar het bleek dat je over de rivier moest steken en de berg er achter op moest lopen voor de oude stad. De chemin loopt langs een eeuwenoud pad naar boven. Je voelt je Middeleeuwse voorgangers bij iedere stap, is heel bijzonder als je bedenk dat hier al miljoenen pelgrims voor jou gelopen hebben. Boven aan gekomen ben ik eerst naar Hotel de Ville gelopen om een stempel en mijn naam in het Livre d’or gezet. Dit gemeentehuis bevindt zich in een schitterend klooster met binnentuinen. Daarna heb ik op het centrale plein een broodje en drinken genomen en zonder schoenen een half uurtje in de zon gezeten
en met 2 lokale mannen gepraat.
Daarna kostte het mij even moeite de juiste weg weer te vinden en weer via de officiële route liep ik 20 kilometer, op een rustig tempo van 5,5 km/uur verder. Weer veel heuvels hier.
Om 13.30 uur kwam ik in Hagetmau aan. Ik had onderweg een paar keer de weg gevraagd en sprak Hagetmau uit zoals je het schrijft en niemand begreep mij.
Ik moest natuurlijk ASJEMO zeggen. De Office du Tourisme was pas om 14.30 uur weer open, dus uit pure nood maar weer een biertje op een terrasje gedronken.
Een uurtje later bij de OdT gemeld en daar werd mij verteld dat ik eerst toegangscode bij het zwembad La Cité Vert moest halen en daarmee de refuge bij de Brandweerkazerne kon betreden. Het zwembad bevond zich 1,5 kilometer ten oosten van de OdT en de kazerne 2 km ten westen. Niet zo lekker voor de gemiddelde pelgrim, ben eindelijk op de plaats van bestemming, moet je nog 3,5 kilometer lopen. Maar ja, niet gezeurd en mijn intrek genomen in een slaapkamer met 3 bedden, er was nog een slaapkamer met 5 bedden. Er waren (nog) geen andere pelgrims. Gedoucht, kleding gewassen en op de lijn buiten gehangen en daarna ben ik het stadje weer ingelopen en op het terras van een leuk cafeetje gezeten en mijn dagboek bijgewerkt.
Naast deze uitspanning zat een Chinees met een interessante menukaart en deze was om 19.00 uur open. Dus maar weer afzien en in de zon blijven zitten tot 19.00 uur, want ik had geen zin om tussendoor nog even naar “huis” te gaan.
Ik heb voor 24 euro mij volgestopt met Mie en groenten en ging om 20.15 uur naar mijn slaapplaats. Er waren inmiddels ook 3 fietsende Franse pelgrims gearriveerd in onze hut, te zien aan de fietsen, maar zij waren blijkbaar in het dorp. Om 21.00 uur sliep ik.