Dag 50 Van Najera naar Villamayor del Rio
Door: josdekrijger
21 Mei 2011 | Spanje, Grañón
Vandaag 40,3 kilometer
Totaal 1.804,4 kilometer
Ik had vanochtend beetje moeite om uit bed te komen, die goedkope rode wijn is niet fijn voor het gestel. Toch was ik er al om 5.45 uur uit, want de Spanjaarden naast en boven mij, begonnen al om 5.15 uur luid te praten en te lachen. Ik benijd Jan in zijn eenpersoons-hotelkamer.
Zonder ontbijt of zelfs thee stonden we om 6.20 uur buiten, waar een pelgrim met een ezel ook klaar stond om te vertrekken. Ons groepje jongelui had nogal wat tijd nodig om te vertrekken en om 6.30 uur liepen we het straatje uit.
Ik wilde Jan vandaag weer bij halen en vertelde de jongelui dat ik om 7.00 uur sneller zou gaan lopen en dat ik de verantwoordelijkheden als groep oudste aan Roman ga overdragen.
We liepen de eerste heuvels over in een prachtige zonsopgang en om precies 7 uur,
na afscheid van iedereen genomen te hebben, ging ik er vandoor.
Ik was benieuwd of en wanneer ik mijn jonge vrienden nog zou gaan zien op deze Camino.
Ik heb inmiddels 6 dagen met Jan opgetrokken, we lopen eigenlijk helemaal niet zoveel tijd per dag samen, het is gewoon leuk om ’s middags elkaar weer te zien.
Na 2 uur kwam ik een Duitse vrouw tegen, ik ben haar naam vergeten. Ik had haar de afgelopen dagen al eerder gesproken. Toen liep ze met een andere Duitse vrouw, maar die kon haar tempo niet bijhouden. Ze loopt een lekker tempo en ik heb 2 uur lang gelopen en gebabbeld.
Mijn Duits begint weer aardig op peil te komen zo. Als je de Camino gaat lopen, kun je beter vooraf geschoold in Duits dan in andere talen.
Ik denk dat 60% van de niet-Spaanse pelgrims Duits spreekt.
In Cirinuela kwam ik Jan weer tegen, die vanochtend veel vroeger vertrokken was en hier nu zat te lunchen. Ik had vanochtend in principe met mijzelf afgesproken in dit plaatsje te slapen, in een Duitse albergue. Maar toen ik de faciliteiten zag (erg sober), besloot ik Jan te volgen.
Jan was op dat moment inmiddels al weer een half uur vooruit gelopen en het kostte mij 2 uur om hem bij te halen.
Hij liep met een Duitse man, Walther, een oud marinier en bokser en met zijn drieën liepen wij verder. Ter hoogte van Villamayor del Rio zagen we een albergue zo’n 200 meter van de Camino. Ik was het al een beetje zat en Walther ook, we besloten om hier te gaan slapen.
Jan ging naar Belorado vandaag en we namen wederom “afscheid”.
Belorado is nog 5 kilometer verder en dat is morgen makkelijk extra te lopen voor mij.
Wij sliepen in een particuliere albergue, gerund door een familie en erg klein en knus.
Vader doet het inchecken van de pelgrims, moeder doet de kamers en eetzaal, dochter Lydia (ongeveer 13 jaar) staat in de keuken en het zoontje van rond de 7 jaar, brengt de pelgrims naar hun bedden.
Er sliepen 20 mensen in 5 kamers en er was een mooie en ruime tuin achter de herberg.
Ik sliep in een kamer met Walther en 2 Amerikaanse jonge meiden, die met (waarschijnlijk) met hun moeders de Camino lopen. Na het douchen en kleding wassen/ophangen, heb ik heerlijk rustig in de tuin gezeten en mijn dagboek bijgewerkt.
Ik ontmoette Marc, een Vlaamse pelgrim en we hebben een tijd zitten te praten.
Later kwam ook Walther bij ons zitten. Om 19.00 uur aten allemaal in de eetzaal, we kregen een pelgrimsmenu voor 9 euro (vooraf pasta, dan 2 karbonades met patat en salade en een bakje yoghurt en een fles rode wijn de man). Het was heel lekker en gekookt door de dochter, dat is best knap van zo’n jonge meid. Ik lag om 20.15 uur in bed.
De afgelopen twee dagen in Logroño en Najera waren best vermoeiend en ik moet even bijtanken.
Totaal 1.804,4 kilometer
Ik had vanochtend beetje moeite om uit bed te komen, die goedkope rode wijn is niet fijn voor het gestel. Toch was ik er al om 5.45 uur uit, want de Spanjaarden naast en boven mij, begonnen al om 5.15 uur luid te praten en te lachen. Ik benijd Jan in zijn eenpersoons-hotelkamer.
Zonder ontbijt of zelfs thee stonden we om 6.20 uur buiten, waar een pelgrim met een ezel ook klaar stond om te vertrekken. Ons groepje jongelui had nogal wat tijd nodig om te vertrekken en om 6.30 uur liepen we het straatje uit.
Ik wilde Jan vandaag weer bij halen en vertelde de jongelui dat ik om 7.00 uur sneller zou gaan lopen en dat ik de verantwoordelijkheden als groep oudste aan Roman ga overdragen.
We liepen de eerste heuvels over in een prachtige zonsopgang en om precies 7 uur,
na afscheid van iedereen genomen te hebben, ging ik er vandoor.
Ik was benieuwd of en wanneer ik mijn jonge vrienden nog zou gaan zien op deze Camino.
Ik heb inmiddels 6 dagen met Jan opgetrokken, we lopen eigenlijk helemaal niet zoveel tijd per dag samen, het is gewoon leuk om ’s middags elkaar weer te zien.
Na 2 uur kwam ik een Duitse vrouw tegen, ik ben haar naam vergeten. Ik had haar de afgelopen dagen al eerder gesproken. Toen liep ze met een andere Duitse vrouw, maar die kon haar tempo niet bijhouden. Ze loopt een lekker tempo en ik heb 2 uur lang gelopen en gebabbeld.
Mijn Duits begint weer aardig op peil te komen zo. Als je de Camino gaat lopen, kun je beter vooraf geschoold in Duits dan in andere talen.
Ik denk dat 60% van de niet-Spaanse pelgrims Duits spreekt.
In Cirinuela kwam ik Jan weer tegen, die vanochtend veel vroeger vertrokken was en hier nu zat te lunchen. Ik had vanochtend in principe met mijzelf afgesproken in dit plaatsje te slapen, in een Duitse albergue. Maar toen ik de faciliteiten zag (erg sober), besloot ik Jan te volgen.
Jan was op dat moment inmiddels al weer een half uur vooruit gelopen en het kostte mij 2 uur om hem bij te halen.
Hij liep met een Duitse man, Walther, een oud marinier en bokser en met zijn drieën liepen wij verder. Ter hoogte van Villamayor del Rio zagen we een albergue zo’n 200 meter van de Camino. Ik was het al een beetje zat en Walther ook, we besloten om hier te gaan slapen.
Jan ging naar Belorado vandaag en we namen wederom “afscheid”.
Belorado is nog 5 kilometer verder en dat is morgen makkelijk extra te lopen voor mij.
Wij sliepen in een particuliere albergue, gerund door een familie en erg klein en knus.
Vader doet het inchecken van de pelgrims, moeder doet de kamers en eetzaal, dochter Lydia (ongeveer 13 jaar) staat in de keuken en het zoontje van rond de 7 jaar, brengt de pelgrims naar hun bedden.
Er sliepen 20 mensen in 5 kamers en er was een mooie en ruime tuin achter de herberg.
Ik sliep in een kamer met Walther en 2 Amerikaanse jonge meiden, die met (waarschijnlijk) met hun moeders de Camino lopen. Na het douchen en kleding wassen/ophangen, heb ik heerlijk rustig in de tuin gezeten en mijn dagboek bijgewerkt.
Ik ontmoette Marc, een Vlaamse pelgrim en we hebben een tijd zitten te praten.
Later kwam ook Walther bij ons zitten. Om 19.00 uur aten allemaal in de eetzaal, we kregen een pelgrimsmenu voor 9 euro (vooraf pasta, dan 2 karbonades met patat en salade en een bakje yoghurt en een fles rode wijn de man). Het was heel lekker en gekookt door de dochter, dat is best knap van zo’n jonge meid. Ik lag om 20.15 uur in bed.
De afgelopen twee dagen in Logroño en Najera waren best vermoeiend en ik moet even bijtanken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley