Dag 49 Van Logronos naar Najera

Vandaag 28,2 kilometer
Totaal 1.764,1 kilometer

Vandaag begon emotioneel. Sigi nam afscheid, hij moet terug naar Zwitserland, want na 2 jaar schoon geweest te zijn, is de prostaatkanker weer teruggekomen (is 2 weken voor zijn vertrek naar Spanje bekend geworden) en hij start over een paar dagen een zware bestralingskuur. Gisteravond hebben we er veel over gesproken.
We vertrokken om 7.00 uur, Phillip bleef achter en gaat Sigi naar de trein brengen.
We hebben de hele ochtend als groep in stilte gelopen, we voelden ons allemaal down.
Na een korte stop in een parkje, liepen Jan en Roman van Benno en mij weg.
Een half uur later liep ik bij Benno weg en haalde ik Jan en Roman bij.
Ik besloot weer eens gas te geven en liep snel weg. Na een uur arriveerde ik in Navarrete en ging op een terrasje in een zijstraatje zitten. Ik bestelde een lekkere boccadillo en een cola. Na een klein half uurtje kwam Benno aan.
Hij nam hetzelfde recept en we hebben lang gewacht op Jan en Roman. Op een gegeven moment zijn we weer vertrokken en na verloop van tijd liep ik weer alleen vooruit.
Ik heb toen ongeveer 10 kilometer alleen gelopen. Vlak voor Najera ontmoette ik een jonge Amerikaanse vrouw, Roxanne en samen liepen we Najera binnen.
Aan het begin van het stadje gingen we op een bankje zitten, even wat cola en pinda’s gekocht en hebben we bijna een uur gewacht op bekenden.
Alleen Benno en Christine arriveerden los van elkaar na een half uur en na nog een half uur op anderen wachtend, zijn we daarna met zijn vieren op zoek gegaan naar de albergue municipal. Onderweg kwamen we Jan tegen, hij was al een tijdje in de stad en had een hotel genomen.
Jan was het pelgrimsgesnurk even een beetje zat.
We spraken om 16.00 uur af op een terrasje in de buurt. Ik ging met “mijn” nieuwe groepje in de herberg slapen. We moeten in een lange rij wachten en konden slapen in deze mega-albergue.
Ik denk dat er 150 pelgrims sliepen.
Ik heb gedoucht (onder een steenkoude douche), mijn kleding gewassen en opgehangen en toen een flesje wijn gekocht en buiten op een bankje mijn dagboekje gaan bijwerken.
Daar kwam weinig van, want ik zag Matthieu, een Parijzenaar van 28 jaar, die ik eerder onderweg gesproken had en samen hebben we nog een flesje wijn naar binnen gewerkt.
Roman en Panthus arriveerden ook na een uur. Daarna zijn we met een groepje even de stad in gegaan en gingen op het afgesproken terras zitten. Jan kwam maar niet en toen we na een half uur weer verder liepen, zat Jan verderop in de straat op een terras.
Dat was dus niet goed begrepen, kan gebeuren.
Daarna moesten er boodschappen gehaald worden, want de 2 Amerikaanse meiden gingen voor 10 man eten koken. Dat was lachen, ze hebben bijna nog nooit in hun leven eten gemaakt en de maaltijd was net aan te eten, maar ja, wat geeft het.
Ik was de oudste, de andere 9 waren in de leeftijd van 18 tot 28 jaar, maar ik kan mijzelf snel 18 jaar voelen. De wijn vloeide weer rijkelijk (een fles kost 1,50 euro) en ik ging als eerste naar bed.