Dag 70 Van Fisterra naar Muxia
Door: josdekrijger
10 Juni 2011 | Spanje, Madrid
Vandaag 30,1 kilometer
Totaal 2.483,6 kilometer
Vanochtend begonnen de 3 Spanjaarden al om 5.00 uur hun mini-rugzakjes in- en uit te pakken, niet te geloven, ze doen er een uur over, laten dingen vallen, knisperen met plasticzakjes en praten alsof ze in een drukke kroeg zitten. En toen wij om 7.00 uur beneden gingen ontbijten, zaten die tourogrinos (toerisme-pelgrims) nog steeds aan hun ontbijt !
Jan, Csilla en ik vertrokken om 7.30 uur voor de allerlaatste etappe van deze Camino naar Muxia. Volgens horen en zeggen moet dit een mooi parcours en een leuke stad zijn.
We moesten volgens schema 29 kilometer lopen en er moeten 6 bergen/kapen bedwongen worden, de laatste, 3 kilometer voor de stad is de hoogste met een klim van 350 meter.
De uitzichten waren prachtig, 10 weken lang zag ik alleen maar land, nu om het uur weer een schitterende baai met blauwe zee en wit/geel strand.
We liepen alle drie alleen, iedereen was afscheid van de Camino aan het nemen, ik was de hele dag een beetje down. Vlak voor die laatste steile klim heb ik hem van Jetje gegeven. Vol gas de berg op en half rennend er weer vanaf. Beneden kwam ik een Koreaanse vrouw tegen, die ik al eerder gesproken had, ben een tijdje met haar opgelopen en toen kwam ook Jan er aan.
Samen arriveerden we in onze laatste aankomstplaats. Na even zoeken en vragen vonden we een hotel waar we een appartement met 3 slaapkamers, een keuken, een zitkamer en 2 badkamers voor 60 euro konden krijgen. Het was niet erg schoon, maar daar kijkt een doorgewinterde pelgrim dwars door heen. Een half uurtje later kwam ook Csilla aan en na het middagritueel zijn we het stadje ingelopen, hebben onze derde Compostela gehaald, bier gedronken en om 18.00 uur precies zaten we in een goed visrestaurant en hebben lekker gegeten.
Daarna hebben we nog een klein rondje in het dorp gelopen en om 21.15 uur lagen deze strijders in bed.
Totaal 2.483,6 kilometer
Vanochtend begonnen de 3 Spanjaarden al om 5.00 uur hun mini-rugzakjes in- en uit te pakken, niet te geloven, ze doen er een uur over, laten dingen vallen, knisperen met plasticzakjes en praten alsof ze in een drukke kroeg zitten. En toen wij om 7.00 uur beneden gingen ontbijten, zaten die tourogrinos (toerisme-pelgrims) nog steeds aan hun ontbijt !
Jan, Csilla en ik vertrokken om 7.30 uur voor de allerlaatste etappe van deze Camino naar Muxia. Volgens horen en zeggen moet dit een mooi parcours en een leuke stad zijn.
We moesten volgens schema 29 kilometer lopen en er moeten 6 bergen/kapen bedwongen worden, de laatste, 3 kilometer voor de stad is de hoogste met een klim van 350 meter.
De uitzichten waren prachtig, 10 weken lang zag ik alleen maar land, nu om het uur weer een schitterende baai met blauwe zee en wit/geel strand.
We liepen alle drie alleen, iedereen was afscheid van de Camino aan het nemen, ik was de hele dag een beetje down. Vlak voor die laatste steile klim heb ik hem van Jetje gegeven. Vol gas de berg op en half rennend er weer vanaf. Beneden kwam ik een Koreaanse vrouw tegen, die ik al eerder gesproken had, ben een tijdje met haar opgelopen en toen kwam ook Jan er aan.
Samen arriveerden we in onze laatste aankomstplaats. Na even zoeken en vragen vonden we een hotel waar we een appartement met 3 slaapkamers, een keuken, een zitkamer en 2 badkamers voor 60 euro konden krijgen. Het was niet erg schoon, maar daar kijkt een doorgewinterde pelgrim dwars door heen. Een half uurtje later kwam ook Csilla aan en na het middagritueel zijn we het stadje ingelopen, hebben onze derde Compostela gehaald, bier gedronken en om 18.00 uur precies zaten we in een goed visrestaurant en hebben lekker gegeten.
Daarna hebben we nog een klein rondje in het dorp gelopen en om 21.15 uur lagen deze strijders in bed.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley