Dag 32 Van Soligac naar La Coquille

Vandaag 38,4 kilometer
Totaal 1.154,3 kilometer

Ik ging er om 6 uur uit, ik had heerlijk geslapen.
Marie had om 6.30 uur het ontbijt klaar en ik heb samen met Michel aan een, weer een uitgebreide dis, aan gezeten. Michel had ook een duidelijk kaartje voor mij getekend van mijn route vandaag. Ik zat namelijk niet meer op Le Chemin en Michel had een route bedacht die kort, maar ook niet te heuvelachtig was. Hij vertelde ook dat het hierna snel veel vlakker wordt.
Vlak voor mijn vertrek, vroeg ik wat ik moest betalen en ze beginnen ze allebei te lachen, Ri-èn, natuurlijk. Echt heel gastvrij en bijzonder.
Ik was pas om 7.15 uur op pad, je komt niet gemakkelijk weg bij zulke leuke mensen.
Een half uur na mijn vertrek kon ik ineens weer ver weg kijken en het leek inderdaad een stuk vlakker. Volgens schema moest ik vandaag meer dan 45 kilometer lopen, maar ik had gisteren al 5 kilometer meer gelopen en Michel had een kortere route voor mij gemaakt.
Ik hoopte dus iets boven de 35 kilometer te moeten lopen.
Morgen nog een dikke 45 kilometer en dan weer een rustdag !
Het dreigde de hele dag te gaan regenen, maar ik heb niets gekregen. Uk heb dus nog steeds geen druppel gezien sinds mijn vertrek.
Ik kwam om 14.45 uur aan in La Coquille, een klein dorp op de St. Jacobsroute.
Nou; Michel, je bent een hele aardige kerel, maar plat werd het niet, hooguit een beetje meer afgetopt. Ik ging naar het Gemeentehuis en een mevrouw vertelde mij dat over 3 kwartier de refuge open ging. Ik liep terug naar een plein die ik al voorbij gelopen had en ging op een terras mijn dagboek bijwerken. Na een kwartier ben ik naar binnen gegaan, want het dreigde nu echt te gaan regenen. Even over half vier ging ik naar het huisje, vlak voor ik er was, begon het te stortregenen. Ik vluchtte onder een afdakje en heb 10 minuten gewacht tot het weer stopte. Daarna nog even moeite gehad om de refuge te vinden. Het was een gedeelte van een gymzaaltje en ik werd verwelkomt door Paulette, een dame uit Parijs, die als vrijwilliger 4 weken in dit huisje woont en werkt om pelgrims te verzorgen. Je merkt dat hoe zuidelijker je komt, hoe meer er gefaciliteerd wordt. Na eerst een kop thee met Paulette gedronken te hebben, merkte ik dat er nog een pelgrim aanwezig was. Een Fransman die al 2 dagen met griep hier slaapt. Ik ben een beetje uit de buurt gebleven bij hem. Paulette moest nog stokbrood halen en ik bood aan om dit even te doen voor haar. Het was toch vlakbij en ik kon meteen even boodschappen voor mijzelf halen.
Het slapen kostte 8 euro en ik kon voor 10 euro mee eten; echt Frans: eerst een waterige maar lekkere aardappelsoep, daarna linzen met verdwaalde wortel- en spekjesstukjes, daarna een plak ham, gewoon een plak ham dus, daarna een stuk Camembert en als laatste een Crème Brulée.
En alles vergezeld met stokbrood en rode wijn. Het was wel lekker, maar morgen toch maar weer wat vitamines bijtanken.
Begin van de avond begon het weer te hozen.
Zou dit het einde zijn van mijn tot nu toe droge reis ?
Ik ging om 20.30 uur in bed.