Dag 19 Van Bar-sur-Seine naar Bragelogne

Vandaag 26,2 kilometer
Totaal 676,4 kilometer

Ik werd vannacht al weer om 4.00 uur wakker. Het was steenkoud in mijn hokje en heb toen de elektrische radiator aangezet en toen begon dat ding muf te stinken! Ik heb het meteen weer uitgezet. Om 6.00 uur ben ik eruit gegaan. Ik heb helemaal geen zin om vandaag te lopen. Ik hoef volgens schema maar 24 kilometer, maar had de afgelopen dagen al besloten dat ik er 10 aan zou plakken, zodat ik mijn dag achterstand iets kon inlopen.
Ik heb mij rustig aangekleed en ingepakt en pas om 7.45 uur op pad.
De eerste 10 km was redelijk vlak, het was ook koud en ik had warme kleding aan. Rond 10.00 uur kwam ik aan in Bainet-sur-Laignes. Ik zocht een café om iets te drinken en te eten, maar er was hier helemaal niets, zelfs geen épicerie of boulanger. Buiten 3 honden en een kleine jongen, heb ik geen mens gezien. Ik liep het dorpje uit en was ik ineens tussen de wijnvelden en hoge beboste heuvels. De temperatuur steeg snel tot 28 graden. Na een lange steile klim van meer dan 5 kilometer besloot ik om 11.00 uur om gewoon maar het schema aan te houden en niet die 10 kilometer vandaag meer te doen.
Achter de bergrug liep ik het bos uit en heb ik 20 minuten in de berm gezeten. Ik had geen eten meer en mijn water raakte ook snel op. In Bagneux-la-Fosse ben ik het hele dorp doorgelopen op zoek naar eten en drinken. Bij Le Mairie kon ik mijn water bijvullen, maar verder was er niets te krijgen in dit dorp. Ik had tijdens mijn voorbereidingen hier al over gelezen, maar ben dus toch te nonchalant geweest om geen brood, koek of snoep aan boord te hebben.
Moe, verhit en met hongerklop kwam ik rond 12.30 uur aan in Bragelogne. Een klein dorp, maar wel een met een café en een épicerie, een kruidenierswinkel met de sfeer van 1900 en een dame met dat zelfde geboortejaar.
Ik ben eerst 2 broodjes en bier en cola gaan eten in Le Cheval Blanc. De eigenaar heeft een spasme en gooit tijdens het tappen en serveren van het bier een kwart over de toog. Het is een hele aardige vent en ik heb een uurtje alleen met hem in zijn cafeetje gezeten.
Daarna ben ik naar de Chambre d'Hote van Agnes Colin gelopen, zoals gepland. T
oen ik bij het hek van het terrein aanbelde, kwam er een vreemd behaarde grote hond al blaffend naar mij toe gerend. Ik durfde niet naar binnen en na nog een paar keer bellen kwam de eigenaar naar de poort gelopen. Hij liet mij binnen en ik moest eerst even van hem buiten op een bankje wachten. Hij ging zelf weer naar binnen en de hond kwam luid grommend en blaffend al dichterbij. Pas na 10 minuten kwam de man weer naar buiten en liet mij binnen in de Chambre d’Hote, het was 7-persoonshuisje voor mijzelf.
Ik ben gaan douchen, kleding wassen en ophangen. Daarna ben ik naar de epicerie gelopen en heb daar brood, koek, droge worst, cola, sardines, tonijn en kaas gekocht. Het gaat me niet meer gebeuren dat ik honger of dorst lijdt. Daarna heb ik nog een broodje sardines in mijn huisje gegeten en ben op de bank gaan liggen en heb naar de TV gekeken (voor het eerst in 2,5 week). Ik dommelde na 10 minuten al weg en heb een klein uurtje op de bank geslapen.
Daarna een rondje in het kleine dorpje gelopen en toen een pizza gehaald in een mobiele pizza bus, een oude VW-bus met een echte pizzaoven erin. Ik heb de helft bij hem aan de kar gegeten en de rest later op het terrasje van Le Cheval Blanc. Vier dorpsbewoners waren ook in het café en ik heb even leuk gezeten. Rond 19.30 uur kwamen er een stel Duitse pelgrims op de fiets voorbij, ik heb ze de weg naar “mijn” Chambre d’Hote gewezen en toen ik een half uurtje later naar mijn kamer ging, waren ze aan het douchen. Ik heb mijn deur nog een kwartier op een kier gelaten, maar heb ze niet meer gezien. Ik ben om half negen in bed gegaan, morgen weer 42 km.